Maandag 27/6 : eenzaam is de spits....
De meest gestelde vraag voor mijn vertrek : "en ga je dan helemaal alleen ?". Ik begreep de vraag, 2 maanden op je eentje op de fiets. Alledaags is het niet. Zoon Wout stuurde enkele dagen terug een whatsappje : "hoe is het ? Niet te eenzaam ?" Alleen op weg zijn hoeft niet gelijk te staan met eenzaam zijn. Je moet het wel een beetje kunnen, dat alleen zijn. Maar bijna dagelijks heb ik hier wel een babbel. Ergens onderweg, op de camping. Er zijn nog 'noordkaaptrekkers' onderweg. En gisteren ontstond er hier zelfs spontaan een soort fietsende gemeenschap uit diverse Europese landen. Een Italiaan, een Duitse, een Zwitsers koppel, ik als Belg, en hoe kan het ook anders, een trosje Nederlanders (de kampioenen onder de vakantiefietsers). Verhalen worden uitgewisseld en daarna gaat elkeen weer zijn eigen weg.
Vandaag hou ik een rustdag. Na de oversteek met ferry van het Trondheimfjord kom ik in het westelijke deel van Noorwegen. Ik doorkruis vanaf nu gebieden met fjorden, meren en de zee. En af en toe moet ik even de bergen in. Zo had ik de voorbije 3 dagen enkele pittige fietsdagen in een verwonderlijk warm Noorwegen. De rustdag komt gelegen na 7 opeenvolgende fietsdagen. Het geeft me de tijd om het vervolg van de route te plannen en ook al eens te bekijken hoe ik terug in het Zuiden geraak eens het zover is.
(En voor wie dit nu allemaal eens wil zien op een kaartje, kijk even terug in het deeltje 'voor het vertrek ', zo zie je ongeveer wel waar ik ben)
tussenstand week 3
- 640 km gefietst (totaal 1600 km)
- 7800 hoogtemeters
- 4 zonnige dagen, 3 dagen met veel bewolking en wat gemiezer
- Wind : valt nog goed mee, maar hij komt precies uit alle richtingen
Woensdag 29/6 : bij de 7 zusters
het deel van Noorwegen waar ik nu fiets, is een aaneenschakeling van eilandjes. Ik hop met een veerboot van het ene eiland terug naar het vasteland, of andersom. Op deze veren gaat alle verkeer mee. Soms is de ferry voor de fietser gratis, soms niet. De reden is mij niet zo duidelijk. Het landschap ziet er hier alweer heel anders uit. Ik kom ook altijd maar Noordelijker, de streek heet hier trouwens 'Nordland'.
Bergen rijzen op uit de zee en eens ik wat hoger fiets, wordt het rotsachtig en moerassig, want water is hier overal.
De ene camping is de andere niet. Gisteren stond ik op een overduidelijk afgeleefde camping met amper bezoekers in een nietzeggend dorpje. Ik kreeg haast medelijden met de uitbater en zijn zoon. Vandaag heb ik mijn plaatsje op een ruime maar wel populaire plek. Dat aan de ene kant de bergketen '7 zusters' oprijst en aan de andere kant de campers zicht op zee hebben, zal daar niet vreemd aan zijn.
Deze morgen ging ik ervanuit dat mijn eerste regendag een feit zou zijn. Na een nacht vol regen onder een miezerige hemel tent en al de rest ingepakt. Vertrokken bij lichte regen maar bij de eerste veerboot was het alweer gedaan met regenen. En sinds de late namiddag schijnt de zon weer volop. Binnen enkele dagen passeer ik de poolcirkel en dan gaat ze helemaal niet meer onder.
zondag 3 juli : de dag dat het zonlicht bleef schijnen...
Weet je waar ik nu zit ? In een zacht hotelbed. Jaja, af en toe een echt bed, ik sla het niet af. Ik ben vandaag na een korte rit in Bodo gearriveerd en de camping daar bleek gesloten. Bodo is een belangrijke havenstad in het Noorden en er vertrekken nogal wat ferrys en veerboten. Langs de kades genoten op deze zonnige zondagnamiddag heel wat toeristen van een drankje of een ijsje.
Van de zon gesproken. Ja, ze gaat dus niet meer weg en dat mag je letterlijk nemen. De zon staat hier in deze periode 24u aan de horizon, maar vooral, het zonnige weer blijft hier maar aanhouden. Ik verwachtte eerlijk regen en wind, maar als het regent is het 's nachts en de wind valt al bij al nog mee.
De aankomst hier betekent ook het einde van deel 3. Morgen steek ik over naar de Lofoten, een eilandengroep waar eerst een boottocht van 3,5u aan vooraf gaat. De Lofoten zijn vermaard om hun natuurlijke schoonheid en trekken nogal wat toeristen aan.
Wat het natuurschoon betreft, worden mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen. Ik ben een bergenmens maar ik moet er al fietsend op letten dat ik niet heel de tijd rondom mij kijk. Beschrijven kan ik dat niet en de paar foto's die ik hieronder kan toevoegen, tonen maar een partje. In de verte doemt een ouderwetse dia-avond op.
Ik sluit graag af met een ode aan de Nederlandse fietsvrienden. Hoewel ik alleen op weg ben, hou ik al enkele dagen hetzelfde tempo aan als een Nederlands stel en een vriendenduo. De laatste 3 dagen sliepen we op dezelfde camping en als Belg was ik heel welkom in het onderonsje dat er na een fietsdag ontstaat. Leuk. En fietsend kom ik nu in beide richtingen lotgenoten tegen, zie ook hieronder de foto bij de veerboot.
wat cijfertjes van de 4e week
- 490 km (6 dagen), totaal 2090 km
- 6400 hoogtemeters
- op de fiets : 27u30
- 5 dagen echt zonnig, 1 dag met wat regen
- De wind waait al wat strakker maar hij komt van alle kanten.
Reactie plaatsen
Reacties
WAT PASSEN JOUW GRIJZE HAREN
TOCH PRACHTIG BIJ HET GOLVEN VAN DE BAREN IN DE LOFOTEN ....
WEET DAN OOK ..."DAN" ...WEET DAN OOK "DAN" ... DAT IK VAN JOUW AVONTUREN VIA DEZE BLOG ONTZETTEND ... MEE HEB GENOTEN !!!
Al ferm gefietst en knap gedaan. Blijkbaar zijn er toch nog fietsers onderweg. (foto) Hou u gezond en nog veel mooie vergezichten.
Nu op weg naar de pop-up bar in Haacht met de L-vieren.
Groeten,
Renaat
Zo te zien een prachtige zéér mooie fietsreis ,wat een natuur, en dan die meren en de die pondjes zoals ze de oversteekboten in Nederland noemen.
Alles valt zo te lezen geweldig goed mee ,het weer ,de campings en de toevallige ontmoetingen met andere fietsers.
Ik geniet mee van de reis dank zij de foto’s en het reisverslag.
Nog vele prettige ontmoetingen ,mooie bestemmingen en hou het veilig .
Vele groeten Rita,
Wat fijn om je reis te mogen mee volgen... weliswaar op afstand, maar zo mooi!
Heerlijk om je even te kunnen afsluiten van het alle daagse en zo voluit te kunnen genieten van de mooi natuur.
Geniet nog voluit!
Prachtig beschreven Danny. Het zet een mens tot nadenken.Het moet een enorm gevoel van vrijheid geven,:jezelf, de natuur en de fiets, met af en toe wat lotgenoten. Chapeau !
Dag Danny! Best spannend en interessant om je verhalen hier te kunnen volgen en je mooie foto's te kunnen bewonderen. Overal waar ik kom komt je tocht wel eens ter sprake, je moest eens weten hoeveel er
ondertussen zoal allemaal uitzien naar het vervolg van je belevenissen...Groetjes, Koen&Marleen.
Hoed af voor u, heb het al verteld in het kapsalon bij de reislustigen met die fiets, vinden het heel avontuurlijk en interessant, heel plezierig voor de blog te volgen, chapeau en amusement met de fietsreis, tot later !!
Ziet er allemaal geweldig uit, respect. We gaan over een kleine maand in de achtervolging, weliswaar met de hulp van een verbrandingsmotor, maar kijken er al helemaal naar uit op basis van dit uitgebreid verslag :-)